مهمان جاودان یک دوست.........

اگر زمان به عقب برگردد... از هشت‌سالگی به کلاس زبان انگلیسی میروماجازه نمی‌دهم رنگ کفش‌هایم را بزرگترها انتخاب کنندپفک و چیپس نمی‌خورمو دوباره عاشق تو می‌شوم...در اردوهای مدرسه بیشتر می‌خندمزنگ ورزش را جدی می‌گیرمو دوباره عاشق تو می‌شوم... بیشتر پیاده‌روی می‌کنمیوگا تمرین می‌کنماز حافظ و سعدی و مولانا بیشتر می‌خوانمو دوباره عاشق تو می‌شوم... گران و مرغوب اما اندک خرید می‌کنماز کافه رفتن کم می‌کنم و می‌گذارم روی دفعات مراجعه به شهر کتابسینمای کلاسیک جهان را دنبال می‌کنمو دوباره عاشق تو می‌شوم... حساب پس‌انداز باز می‌کنمبه جای بحث با مردم به آنها لبخند میزنم و مهم نیست حق با چه کسی باشدو دوباره مهمان جاودان یک دوست............

دیگه عاشق شدن ناز کشیدن فایده نداره ندارهدیگه دنبال آهو دویدن فایده نداره ندارهوقتی ای دل به گیسوی پریشون می رسیخودتو نگه داروقتی ای دل به چشمون غزل خون می رسیخودتو نگه دار خودتو نگه داردیگه عاشق شدن ناز کشیدن فایده نداره ندارهدیگه دنبال آهو دویدن فایده نداره نداره=======ای دل دیگه بال و پر نداریداری پیر میشی و خبر نداریای دل دیگه بال و پر نداریداری پیر میشی و خبر نداری=======وقتی ای دل به گیسوی پریشون می رسیخودتو نگه داروقتی ای دل به چشمون غزل خون می رسیخودتو نگه دار خودتو نگه داردیگه عاشق شدن ناز کشیدن فایده نداره نداره دیگه دنبال آهو دویدن فایده نداره مهمان جاودان یک دوست............

آغوش خواستم…
گفت : ” ممنوع است ”
بوسه خواستم...
گفت : ” ممنوع است ”
نگاه خواستم…
گفت: “ ممنوع است ”
نفس خواستم…
گفت : ” ممنوع است “
… حالا از پس آن همه سال دیکتاتوری عاشقانه ،
با یک بطری پر از گلاب ،
آمده بر سر خاکم و به آغوش می کشد
با هر چه بوسه ،
سنگ سرد مزارم را
چه ناسزاوار
عکسی را که بر مزارم به یادگار مانده............

مهمان جاودان یک دوست............

مهمان جاودان یک دوست............

به خدا عشق به رسوا شدنش می ارزد

و به مجنون و به لیلا شدنش می ارزد

دفتر قلب مرا وا کن و نامی بنویس

سند عشق به امضا شدنش می ارزد

گرچه من تجربه‌ای از نرسیدن‌هایم

کوشش رود به دریا شدنش می ارزد

کیستم ؟ … باز همان آتش سردی که هنوز

حتم دارد که به احیا شدنش می ارزد

با دو دست تو فرو ریختنِ دم به دمم

به همان لحظه‌ی بر پا شدنش می ارزد

دل من در سبدی ـ عشق ـ به نیل تو سپرد

نگهش دار، به موسی شدنش می ارزد

سال‌ها گرچه که در پیله بماند غزلم

صبر این کرم به زیبا شدنش می ارزد.

مهمان جاودان یک دوست............

مهمان جاودان یک دوست............